O trzech dniach w Pekinie

Pisze te notke dopiero dzisiaj, poniewaz wczorajsze dwie godziny przed komputerem wykorzystalem na zmarnowanie 3 plyt CD i masy nerwow - do przeslania i zapisania zdjec, ktore szczesliwie pojawily sie pod poprzednim wpisem. Zapraszam do ogladania. Zmeczeni noca w autobusie (autobusie sypialnym - zamiast foteli - lezanki), wymieniwszy czeki podrozne, pognalismy na stacje kolejowa, kupic bilety do Xi'an. Wyszlismy zwyciezko z pierwszej "walki" z chinskojezycznym rozkladem, czyli wyszukiwaniem konkretnych symboli wsrod gaszczu innych - niemalze identycznych, oraz przepisywanie ich na kartke wraz z odpowiednim chinskim komentarzem (zaczerpnietym z doskonalych rozmowek Lonely Planet). Udalo sie zakupic ostatnie bilety na za 4 dni. Niestety siedzace, ale o polowe tansze. Zadowoleni, nafaszerowani loperamidem, pozwolilismy sobie na owoce ze straganow, melona, arbuza, granata i klementynke. Pierwsze naturalne slodkosci od ponad 10 dni.  Popoludniem zwiedzilismy niesamowity park ze swiatynia, w centrum Pekinu. Swiatynia, w ktorej modlono sie o dobrobyt, urodzaj i powodzenie. Niesamowity byl to poczatek kontaktow "tet-a-tet"  z chinska sztuka, mam nadzieje ze zdjecia choc po czesci oddadza niewyslowione wrazenia.  Wieczor spedzilismy w okolicach naszego hoteliku - w hutongach - czyli zanikajacych juz na rzecz dzielnic biurowcow i drapaczxy chmur - tradycyjnych chinskich slumsach. Poszlismy na Kaczke po pekinsku, zachwalana w przewodnikach, tradycyjny miejscowy podobno przysmak. Wybralismy zgodnie z sugestia autora Lonely Planet - ukrytra dosc dobrze w zakamarkach tej dzielnicy restauracyjke. Niestety efekt koncowy nas zaskoczyl niemile - mimo milej obslugi i atmosfery - kaczka nie dosc ze jak na miejscowe realia droga, to miesa jak na lekarstwo - a przysmakiem okazala sie ociekajaca tluszczem pieczona na chrupko skora. Stanowczo mieszane odczucia. Dokonczylismy kolacje gastronomia serwowana na ulicy - co krok stoisko. Golonki, steki, warzywa pieczone i gotowane. Weglowodany pod kazda postacia. Gleboki tluszcz. Wspanialy zapach. Prawdziwe wielkie China Town! Wczorajszy dzien zadadykowalismy Zakazanemu Miastu - kompleksowi palacowemu ostatnich dynastii chinskich - Ming i Quing. Zaspalismy o jakies 4 godzinki, mimo tego nie ominela nas mieniaca sie kolorami jak w kalejdoskopie zabudowa Miasta. Kolorowe gzymsy, trony, zbrojenia - wszystko na zdjeciach i opowiesciach po podrozy...  Dla dokladnych obserwowaczy - zwroccie uwage na mongolskie i chinskie napsiy na jednych tablicach na budynkach palacowych. Ciekawe, co? Poszlismy rowniez do swiatyni w osi Pekinu, na wzgorzu, skad roztaczal sie udokumentowany wspanialy widok na stolice. Zeszlismyna plac Tienamen, gdzie miejscowi studenci w ilosciach hurtowych probowali z nami pogadac by cwiczyc swoj angielski.  Wieczorem pozwolilismy sobie na male luzowanie, film, te sprawy. Dzis zerwalismy sie z skoroswit, by pojechac na nieturystyczny (na co nalegal Zloty) odcinek Chinskiego Muru. Zjedlismy zupe ze ssiadlego mleka ze skwarkami i soja - i autobusem oraz minibusikiem, dojechalismy do Huandhue. Wspinaczka byla dosc ciezka, ale okazala sie niczym - dla nagrody w postaci widokow jak z pocztowek. Zrobiem zdjecia. Jestem dosc zmeczony, moze wiecej i bardziej szczegolowo nastepnym razem.  Pozdrawiam wszystkich!

Zdjęcia z Pekinu

A także z wycieczki na Chiński Mur